Pieczęcie Mundusa
Insta 🐾 Raz, dwa trzy. Kropla wody. Teraz do dziesięciu, baranki liczę. Raz... Czekaj co? Wstaję przerażony, otrzepuję z siebie kilkusetletnią pajęczynę i wgapiam się w ciemność. To sen? A może koszmar. Na całą moją nieszczęsną rodzinę, co tu się u licha wyprawia?! Rozmasowuje skronie zdrętwiałymi, zimnymi palcami, jakbym był zamknięty w lodowcu, ogromnej masie zamarzniętej wody, która miała zatrzymać czas, zło, świat, ogień... mnie. Na niedolę Świętowita, dlaczego ja? Patrzę na fałdy ziemi przede mną i zaczynam rozumieć. Przeklęte bóstwo ognia, zesłane w czeluści zimnej ziemi, zapomniane, znieważone i pogrzebane w końcu się obudziło. A tym bóstwem jestem ja. Tylko po co? Tyle razy mówiono mi, że nic nie znaczę, że ludzie mnie nie potrzebują, że moje wybory, moja moc niesie ze sobą jedynie pożogę. Cóż jednak tam stałem, obudzony, pełny sił... niekoniecznie rozbudzony jak się później okazało. Cały tekst :) Ruszyłem pędem w przerażająco zimną ścianę zamarzniętej zie...